auteur: Wilderbeast
We waren rijkelijk te vroeg in de SOJO op vrijdag 16 november. De deuren gingen al om zeven uur
afficheerde de flyer en om acht uur was Sixty Watt Shaman nog steeds aan het soundchecken. Het probleem
bleek de zang die wegzakte, zo gauw de band inviel. Ook was het me opgevallen dat de oude vertrouwde
geluidsinstallatie was vervangen door een andere en dit gold tevens voor de man aan de knoppen, die
een ware metamorfose had ondergaan. Van een flegmatieke, ik-laat-me-niet-opjagen en
altijd-één-vinger-aan-de-knoppen-en-één-aan-de-stick, in een eerder onzekere man welke een hopeloos
gefrustreerde lichaamsuitdrukking met zich meedroeg. Het lukte vandaag gewoon niet.
SIXTY WATT SHAMAN & KARMA TO BURN 16/11.
Sixty Watt Shaman
is een superstrakke band, waar ik ondanks het minimale geluid toch de bovenmaatse talenten van de zanger
kon onderscheiden. Had die man een strot zeg! De set bestond uit kwaliteitscomposities, waarin het oudere
werk zoals het bekende Red Colony er toch bovenuit stak. De nieuwe single stelt dan toch enigszins teleur
en lost de verwachtingen voorlopig nog niet helemaal in. Maar desalniettemin blijft Sixty Watt Shaman een
dijk van een band, ook live.
De zanginstallatie vormde voor Karma To Burn geen enkel probleem. Dat ging
vanzelf. Ze hebben gewoon geen zanger nodig. De ene rock-riff na de andere spetterde je om de oren, als
een pletwals rolde het geluid over je heen en er leek voorlopig geen einde aan te komen. En er mocht ook
geen einde aan komen, gretig vroeg het publiek om meer en meer en de SOJO veranderde voor één keer in een
kolkende swingende mensenmassa. Wanneer de Karma To Burn-microbe je éénmaal te pakken heeft, smaakt hij
altijd naar meer.